در امتداد امامت
این اندیشه كه پس از حضرت امام حسن عسكری، علیه السلام، چه كسی زمان امور شیعیان را بر عهده خواهد گرفت، ذهن و دل بسیاری از یاران آن حضرت را به خود مشغول داشته بود و از این رو آنها تلاش می كردند در فرصتهای نادری كه توفیق زیارت حضرتش را می یافتند به نوعی پرسش درونی خود را با امامشان مطرح كنند.
از جمله در یكی از روزها كه عثمان بن سعیدعمری یار و یاور باوفای حضرت عسكری نیز در مجلس آن حضرت حضور داشت، یكی از یاران ایشان پرسید:
- شما درباره این حدیث كه از پدران بزرگوارتان، كه بر آنها سلام باد، نقل شده چه می گوید:
«زمین تا روز قیامت از حجت خدا بر بندگان تهی نمی ماند. و هر كس كه بمیرد و امام زمانش را نشناسد، به مرگ جاهلی از دنیا رفته است»؟
آن حضرت در پاسخ فرمود:
آری این سخن همانند روز حق است.
- ای پسر رسول خدا، پس چه كسی پس از شما امام و حجت خواهد بود؟
- پس از من، پسرم محمد، امام و حجت خواهد بود. هر كس بمیرد و او را نشناسد به مرگ جاهلی از دنیا رفته است. آگاه باشید كه او را غیبتی است كه در آن نادانان به گمراهی می افتند و اهل باطل هلاك می گردند. هر كس كه در این دوران (برای ظهور) تعیین وقت كند، دروغ می گوید. سپس (با سپری شدن دوران غیبت) او ظهور می كند. گویا پرچم های سفیدی را كه در نجف كوفه بر بالای سرش در اهتزاز است می بینیم.1
با انتصاب حضرت مهدی، علیه السلام، به عنوان دوازدهمین امام شیعیان، شجره طیبه امامت، برگ و باری تازه یافت. تا امروز كه آغاز امامت آن حضرت را جشن میگیریم. بدان امید كه با ظهور حضرتش همه اهل عالم از این شجره طیبه بهرهمند گردند.
انشأالله
پینوشتها:
1. كمالالدین، شیخ صدوق، ج
2، ص 409.
